گفتند: کلاغ ؟ شادمان گفتم : پــــــــر!

گفتند : کبوتر آسمان ؟ گفتم : پــــــــر!

گفتند : خودت ؟...به اوج اندیشیدم

در حسرت رنگ آسمان گفتم : پــــــــر!

گفتند : مگر پرنده ای؟ خندیدم

گفتند : تو باختی! و من رنجیدم

در بازی کودکان فریبم دادند

احساس بزرگ پر زدن را چیدند!

آنروز به خاک آشنایم کردند،

از نغمه پرواز جدایم کردند،

آن باور آسمانی از یادم رفت!

در پهنه ی این زمین رهایم کردند

حالا همه عزم پر گرفتن دارند!

دستان مرا دوباره می آزارند!

همراه نگاه مات و بی باور من

از روی زمین به آسمان می بارند

گفتند : پرنده ای! گریه ام را دیدند

دیوانه ی خاک بودم و فهمیدند

گفتم : که نمی پرم، نگاهم کردند

بر بازی اشتباه من خندیدند!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: